Grup, kritik sistemlerin tıpkı ağ donanımında küçük sistemlerle yan yana oturmasına müsaade veren bir özellik olan ve vakitle tetiklenen Ethernet’in (TTE) bir sahtekarlık saldırısına karşı savunmasız olduğunu keşfetti. Bir davetsiz konuk, bakır Ethernet kabloları aracılığıyla ağ anahtarlarına elektromanyetik parazit ileterek uydurma senkronizasyon bildirileri gönderebilir ve anahtarın etkinliğinde düzmece bilgilerin kaymasına müsaade veren bir “boşluk” yaratabilir. Vakitle, TTE cihazı senkronizasyonu kaybedecek ve sistemsiz davranacaktır.
Saldırı, ağa küçük bir aygıtın yerleştirilmesini gerektirdiği için uzaktan ihlaller pek mümkün değil. Fakat sonuçları önemli olabilir. Bilim adamları, planlanan bir asteroit yönlendirme testini tekrar oluşturmak için gerçek NASA makinelerini kullanarak güvenlik açığını test ettiler. Bir simülasyonda, TTE istismarı, mürettebat kapsülünün rotasından sapmasına ve değerli bir yanaşma prosedürünü kaçırmasına yetecek kadar şiddetli bir zincirleme tesir yarattı.
Uzay araçlarını tehdit eden güvenlik açığı ortadan kaldırıldı
Sorunsuz olmamakla birlikte daha kolay güvenlik tedbirleri de bulunuyor. Araç dizayncıları, maliyet ve performanstan ödün vermeyi kabul ettikleri sürece, bakır Ethernet fiber optik kablolarla değiştirilebilir yahut anahtarlar ve aygıtlar ortasına optik izolatörler yerleştirilebilir. Mühendisler, uydurma senkronizasyon bildirilerinin yasal olanlarla birebir yolu izlemesini önlemek için ağ nizamını de değiştirebilirler, fakat bu açıkça vakit alacaktır.
NASA ve üniversite, bilinen “mevcut” bir tehdit olmadığını vurguluyor. Fakat prosedür, TTE’ye dayanan uçak, güç santralleri ve endüstriyel denetim sistemlerini tehlikeye atmak için de kullanılabilir. Teorik olarak, fizikî erişime sahip bir sabotajcı, kritik altyapıyı çabucak fark edilmeyebilecek bir formda bozabilir.
